حدیث معراج| نماز انبیاء در مسجدالاقصی به امامت پیامبر اسلام
تاریخ انتشار: ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۹۰۸۷۴۶
امام محمد باقر ضمن شرح بخشی از رویداد شب معراج، به ماجرای اقتدای انبیای الهی به نماز پیامبراسلام (ص) در مسجدالاقصی اشاره فرمود. ۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۵۸ فرهنگی دین ، قرآن و اندیشه نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مِعراج، ماجرای عروج پیامبر اسلام (ص) از مسجد الاقصی به آسمانها است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حکایت این رویداد در اولین آیه سوره اسراء و آیات هشتم تا هجدهم سوره نجم بیان شده است. در اهمیت اعتقاد به معراج نبوی همین بس که امام رضا علیه السلام تکذیب آن را مساوی با تکذیب رسالت پیامبر معرفی کرده و فرمود «مَنْ کَذَّبَ بِالْمِعْرَاجِ فَقَدْ کَذَّبَ رَسُولَاللَّهِ(ص)؛ کسی که معراج را انکار کند، رسولالله را تکذیب کرده است». (صفات الشیعة شیخ صدوق، ص50) از این روست که ائمه اطهار علیهمالسلام به شرح و توضیح برخی رویدادهای این شب پرداختند؛ از جمله آنها، مناظرهای بود که شخصی به نام نافع از نزدیکان هشام بن عبدالملک علیهما اللعنة با امام محمد باقر علیهالسلام ترتیب داد که در ادامه، بخشهای مربوط به شرح ماجرای معراج پیامبر اسلام (ص) را میخوانید.
ابوالربیع میگوید: در خدمت امام باقر به حج رفتیم؛ در همان سالى که هشام بن عبدالملک در آن سال به حج آمده بود و نافع که از نزدیکان عبداللَّه بن عمر بن خطاب بود (و یکى از دشمنان اهلبیت و بلکه چنانچه گویند و از آخر حدیث نیز معلوم مىشود یکى از خوارج بوده) نیز همراه هشام به حج آمده بود. نافع در رکن خانه کعبه نگریست و امام باقر علیهالسلام را مشاهده کرد که مردم اطرافش را گرفتهاند. نافع رو به هشام کرده پرسید: اى امیرالمؤمنین این کیست که مردم این گونه در اطراف او فشار مىآورند؟
هشام گفت: این پیغمبر اهل کوفه محمد بن على است. نافع گفت: هم اکنون نزد او میروم و مسائلى از او مىپرسم که جز پیغمبر و یا پسر پیغمبر و یا وصى پیغمبر کسى نتواند پاسخ دهد.
هشام گفت: برو و از او بپرس شاید شرمندهاش کنی!
نافع جلو رفت و همچنان بر مردم تکیه و سر خود را بلند کرد و به امام باقر گفت: من کتاب تورات و انجیل و زبور و قرآن را خواندهام و حلال و حرامش را به خوبى دانستهام، و اکنون آمدهام از تو مسائلى بپرسم که پاسخش را جز پیغمبر یا وصى پیغمبر یا پسر پیغمبر کسى نتواند بدهد.
امام باقر سرش را بلند کرد و فرمود: هر چه میخواهى بپرس.
نافع گفت: بگو میان عیسى و محمد چند سال بود؟
فرمود: مطابق عقیده خودم بگویم یا بر طبق عقیده تو؟
نافع گفت: هر دو عقیده را با هم بگو.
حضرت فرمود: اما به عقیده من 500 سال بوده، اما به عقیده تو 600 سال.
نافع گفت: پس معناى گفتار خداى عز و جل چیست (که به پیامبرش فرمود): «وَ سْئَلْ مَنْ أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رُسُلِنا أَ جَعَلْنا مِنْ دُونِ الرَّحْمنِ آلِهَةً یُعْبَدُون؛ و بپرس از رسولانى که ما پیش از تو فرستادیم که آیا غیر از خداى رحمان خدایانى قرار دادهایم که پرستیده شوند» (سوره زخرف آیه 45) در صورتى که میان محمد و عیسى 500 سال وقت فاصله بوده از چه کسى این مطلب را (که خدا فرماید) پرسیده است؟
امام باقر علیهالسلام این آیه را خواند: سُبْحانَ الَّذِی أَسْرى بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا؛ منزه است آنکه شبانگاه بنده خود را از مسجد الحرام تا مسجد اقصى که اطراف آن را برکت دادهایم راه برد، تا آیات خویش را به او بنمایانیم» (سوره اسراء آیه 1)
از جمله آیاتى که خداوند در این راه در بیتالمقدس به او نمایاند، این بود که خدایی که ذکرش عزیز است، تمام پیامبران و مرسلین را از اولین و آخرین محشور فرمود، سپس به جبرئیل دستور داد اذان بگوید و جبرئیل نیز (فصول) اذان را جفت جفت و اقامه را نیز به همین نحو جفت جفت گفت (این جمله ردّ بر اهل سنت است که فصول اذان را جفت میگویند و اقامه را یکى بیشتر نمیگویند) و در اذانش «حىّ على خیر العمل» نیز گفت (این هم رد بر عامه است که آن را نمیگویند و در اذان صبح به جاى آن «الصلاةُ خیرٌ مِنَ النّومِ» میگویند)
سپس محمد جلو ایستاد و آنها پشت سرش نماز خواندند و چون نمازش تمام شد رو به آنها کرده فرمود:
شما به چه چیز گواهى میدهید و چه را مىپرستید؟ گفتند: ما گواهى دهیم که معبودى جز خداى یگانه نیست که شریکى ندارد و (گواهى دهیم که) همانا توئى رسول خدا و خداوند روى این مطلب از ما عهد و پیمان گرفته است. ثُمَّ تَقَدَّمَ مُحَمَّدٌ ص فَصَلَّى بِالْقَوْمِ فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لَهُمْ عَلَى مَا تَشْهَدُونَ وَ مَا کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ قَالُوا نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّکَ رَسُولُ اللَّهِ أَخَذَ عَلَى ذَلِکَ عُهُودَنَا وَ مَوَاثِیقَنَا. (الکافی (ط - الإسلامیة)، ج8، ص121 و 122)
نافع گفت: راست گفتى اى ابا جعفر.
ابراز محبت خدا به امام عصر(عج) و محبانش در جریان معراجانتهایپیام/
R1392/P/S4,37/CT1 واژه های کاربردی مرتبط پیامبر اکرم (ص)| رسول اکرممنبع: تسنیم
کلیدواژه: پیامبر اکرم ص رسول اکرم پیامبر اکرم ص رسول اکرم علیه السلام امام باقر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۹۰۸۷۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنگره جهانی امام رضا(ع) رسانهای برای بیان ظرفیت جهانی شدن سیره و آموزههای رضوی
دکتر احد فرامرز قراملکی، مدیر عامل بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی:ائمه(ع) همانند وجود نازنین پیامبر گرامی اسلام(ص) واسطهای میان وحی الهی و کلام خداوند با مردم هستند. این هویت واسطهای پیامبر(ص) و انبیا(ع) در اساس با چیزی که آن را رسانه میدانیم، مشترک است.
رسانه؛ هویت واسطهای دارد همان گونه که ائمه(ع) و پیامبر گرامی(ص) واسطه مقدسی میان امر قدسی و انسانها هستند. ائمه(ع) و پیامبر گرامی(ص) با توجه به اینکه بخشی از وحی هستند به معنای اعم کلمه، چون وحی در مفهوم کلام اسلامی فقط قرآن نیست. قرآن وحی نازل است و ائمه(ع) و پیامبران الهی وحی ناطق هستند و وحی به معنای اعم، همه این موارد را شامل میشود. وحی در معنای اعم یعنی کلام الهی و سنت پیامبر(ص) و سنت ائمه(ع) نیازمند واسطهای هستند که این واسطه بتواند پیام این وحی به معنای اعم را به مخاطبان امروزی برساند. علاوه بر آن ایجاد رغبت کرده و اقبال ایجاد کند و پذیرشی را بیافریند، این امر یعنی رسانه.
بنابراین میتوان نتیجه گرفت امروز رسانه میان وحی به معنای عام بین ائمه(ع) و پیامبر(ص) با مردم همان هویت واسطهای را ایفا میکند که در اصل ائمه(ع) میان خدا و مردم این واسطه بودن را ایفا میکردند. این نشان میدهد رسانه در ایجاد تعامل و ارتباط بین مردم در عرصههای مختلف و سنین گوناگون و ذائقههای مختلف و ارتباط با ائمه(ع) وظایف مهمی دارد و شاید کمتر چیزی به اندازه رسانه بتواند در ایجاد این ارتباط مؤثر سهیم باشد.
در بحارالانوار روایتی از پیامبر خدا(ص) در مورد یتیمان آل محمد(ع) آمده که حضرت فرموده است: «از یتیمی که پدرش را از دست داده سختتر، یتیمی کسی است که از امام خود بریده شده و توان دسترسی به او را ندارد و حکم مسائل دینی مورد ابتلایش را نمیداند. بدانید هر کس از شیعیان ما به علوم ما آگاه باشد، این شخصی که به شریعت ما آگاه نیست و دسترسی به ما ندارد، همچون یتیمی است در دامان او. بدانید هر کس او را هدایت و ارشاد کند و شریعت و احکام ما را به او بیاموزد، در جمع بهشتیان برین با ما خواهد بود». در همین راستا بافضیلتترین تکفل یتیم، آن سرپرستیای است که از یتیم اهل بیت(ع) سرپرستی کند. رسانه میتواند به سرپرستی ایتام اهل بیت(ع) کمک کند به این معنا که ایتام اهل بیت(ع) را زیر حمایت خود آورده و آنها را به اهل بیت(ع) برگرداند.
در همین راستا، کنگره جهانی امام رضا(ع) که رخدادی عظیم و جهانی است و مجموعه همایشهایی درباره امام رضا(ع) و اهل بیت(ع) را در برمیگیرد، با هدف حرکتی علمی، فرهنگی و تحقیقاتی در زمینه شناختن و شناساندن ائمه معصوم(ع) به ویژه امام رضا(ع) به جهانیان بیشتر از چهار دهه است که شروع به فعالیت کرده است. البته نخستین کنگره جهانی سال 1363 برگزار و تا سال 1372 سه کنگره دیگر در سطح بسیار بالا و با حضور اندیشمندان، علما، فضلا و مراجع تقلید عظام از سراسر جهان برگزار شد. این کنگره پس از توقفی 30 ساله و با تأکید تولیت محترم آستان قدس رضوی آغاز به کار کرد و پس از پشت سر گذاشتن چندین پیشنشست در داخل و خارج از کشور، هفته آینده و همزمان با دهه مبارک کرامت پنجمین دوره آن برگزار میشود و امید آن داریم کنگرههای بعدی هم هر دو سال یک بار برگزار شده و به رویکرد تمدنی امام رضا(ع) بیشتر از گذشته پرداخته شود.
برای کنگره جهانی امام رضا(ع) سعی شده مسئلهای کانونی که اکثریت بشر درگیر آن هستند، انتخاب شود. به همین دلیل موضوع کنگره پنجم که برای آن چندین پیشنشست هم برگزار شده، «عدالت برای همه، ظلم به هیچ کس» است؛ چرا که عدالت و تبعیض اساسیترین موضوع جهان معاصر است و جهتگیری این کنگره دستیابی به عدالت جهانی و مبارزه با ظلم جهانی است. ظلمی که برخاسته از تبعیض نژادی یا قومی، یا ظلم اشراف بر فقرا و شکلهای گوناگون ظلم باشد همگی موضوع این کنگره هستند. همزمانی این کنگره و موضوع آن با ظلمستیزی بیامان جبهه مقاومت و مردم فلسطین هم سبب شده مورد اقبال جدی قرار بگیرد.
تلاش میکنیم کنگره جهانی حضرت رضا(ع) دانشی در گوشهای و در داخل پوشهای ایجاد نکند، بلکه با کمک این کنگره و جشنوارههایی از این دست، معارف رضوی را در زیست روزمره انسانها در خانواده، تعاملات اجتماعی، تعاملات شغلی و... بکشانیم و نشان داده و بیان کنیم به سبک دیگری هم میتوان زندگی کرد. این کنگره با کمک رسانهها، خود رسانهای اثرگذارتر بوده و پیامی عالمگیر خواهد داشت و نشان میدهد افراد به هر آنچه از فطرت برمیخیزد شیفتگی دارند و از آن مهمتر اینکه معارف رضوی پاسخگوی نیازهای فطری بشر است.
امام رضا(ع) در روایتی که در صفحه 180 معانی الاخبار آمده، فرمودهاند: «إنّ النّاسَ لَو عَلِمُوا مَحاسِنَ کَلامِنا لَاتَّبَعُونا» یعنی اگر مردم زیباییهای سخنان ما را میشناختند، بیشک از ما پیروی میکردند. این روایت ثامن الحجج(ع) میتواند سرآغازی برای دوران جدید باشد که بتوانیم با امثال کنگرههای امام رضا(ع) سخن نیکوی حضرت را به گوش جهانیان برسانیم. در تمام برنامهها و کنگرههای مختلف مانند گفتوگوی ادیان، الهیات زیارت، مکتب و هنر رضوی و... تمام تلاش این است که بتوانیم محاسن کلام ائمه(ع) را نشان دهیم تا در آن صورت خود به خود تبعیت از آنان در جای جای زندگی رخ بدهد. محاسن کلام آن حضرت(ع) را باید در جزئیات امور و از سخنانشان بیرون آورد و نشان داد.
این حدیث شریف و کلام ثامن الحجج(ع) را شاقولی برای آزمون و جهتگیری تمام فعالیتهای علمی و فرهنگی آستان قدس رضوی و حرکت در راستای رسانهای کردن و بهره بردن از ظرفیت جهانی سیره و فرهنگ رضوی بر اساس فطرت انسانی میدانیم.
مریم احمدی شیروان